چکیده :
ترجمه ماشینی :
پایان نامه مربوط به فلسفه زبان توماس رید است.
در سه فصل اول، فلسفه زبان او را در رابطه با روانشناسی رشد او مورد بحث قرار میدهم.
به طور خاص، من پاسخ او به دو سؤال را مورد بحث قرار می دهم: (1) توانایی درک نشانه های زبانی مصنوعی چه چیزی را ممکن می کند؟ و (ii) چه چیزی توانایی درک نشانه های زبانی مصنوعی را ممکن می کند؟ تمرکز روی ادعای رید است که توانایی ذهن برای درک نشانه های زبانی مصنوعی این امکان را برای آن فراهم می کند که تعدادی از توانایی های ذهنی متمایز را به دست آورد، مانند تصور کلیات، قضاوت و استدلال.
من استدلال میکنم که این ادعا او را متعهد به این ادعا میکند که زبان مصنوعی این امکان را برای ذهن فراهم میکند که آزادی اخلاقی را به دست آورد.
همچنین تمرکز بر این ادعای رید است که میگوید انسانها میتوانند ابتدا نشانههای زبانی مصنوعی را اختراع کنند، و متعاقباً، به کودکان نشانههای زبانی مصنوعی را آموزش دهند، تنها در صورتی که توانایی ذاتی داشته باشند که با تمرین آن بتوانند زبانشناسی طبیعی را درک کنند.
نشانه هایی که عملیات اجتماعی ذهن را بیان می کنند.
من این ادعا را توضیح میدهم، استدلالهای رید برای آن را بازسازی میکنم، و استدلال میکنم که شرح نشانههای زبانی مصنوعی که توسط استدلالهای مذکور پیشفرض شدهاند، در ابتدا با ادعای او که زبان مصنوعی آزادی اخلاقی را ممکن میسازد، ناسازگار است.
در فصل چهارم، گزارشهای رید از ادراک، حافظه و تخیل را مورد بحث قرار میدهم.
من استدلال میکنم که او معتقد است که ما قبل از یادگیری زبان مصنوعی درک، به خاطر میآوریم و تصور میکنیم، و در نتیجه، متعهد به این دیدگاه است که چنین اعمالی اساساً شامل اعمال تواناییهایی نیستند که زبان مصنوعی ممکن میسازد.
من استدلال می کنم که از این نتیجه می شود که مفسران رید به طور کامل گزارش های او را از محتوای مفهومی در ادراک، حافظه و تخیل درک نکرده اند.
فرآیندهایی که از طریق آنها اعمال مذکور شامل محتوای مفهومی متمایز می شود.
و تمایز بین ادراکات اکتسابی و قضاوت های معمولی.
the dissertation concerns thomas reid’s philosophy of language.
in the first three chapters, i discuss his philosophy of language in relation to his developmental psychology.
more specifically, i discuss his answers to two questions: (i) what does the ability to understand artificial linguistic signs make possible? and (ii) what makes the ability to understand artificial linguistic signs possible? the focus is on reid’s claim that the mind’s ability to understand artificial linguistic signs makes it possible for it to acquire a number of distinct mental abilities, such as to conceive universals, to judge, and to reason.
i argue this claim commits him to the further claim that artificial language makes it possible for the mind to acquire moral liberty.
the focus is also on reid’s claim that it was possible for humans to first invent artificial linguistic signs, and, subsequently, for children to be taught artificial linguistic signs, only if they possess an innate faculty by the exercise of which they can understand natural linguistic signs that express social operations of the mind.
i explain that claim, reconstruct reid’s arguments for it, and argue that the account of artificial linguistic signs presupposed by said arguments is prima facie incompatible with his claim that artificial language makes moral liberty possible.
in the fourth chapter, i discuss reid’s accounts of perception, memory, and imagination.
i argue he holds that we perceive, remember, and imagine before learning artificial language, and, consequently, is committed to the view that such acts do not essentially involve the exercise of those abilities that artificial language makes possible.
i argue that it follows from this that reid’s commentators have not fully understood his accounts of the conceptual content in perception, memory, and imagination; the processes through which said acts come to involve distinct conceptual content; and the distinction between acquired perceptions and habitual judgments.